Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba dokonał fascynującego odkrycia, badając atmosferę pobliskiej egzoplanety WASP-107b. Naukowcy odkryli, że ta planeta, oddalona o około 200 lat świetlnych od Ziemi, posiada parę wodną, dwutlenek siarki oraz niezwykłą formę chmur złożonych z piasku.
To odkrycie jest istotne dla badania planet i zrozumienia związku pomiędzy ich składem chemicznym a klimatem. Porównując ten wynik z badaniami gazowych olbrzymów z naszego własnego Układu Słonecznego, jak Jowisz, naukowcy podkreślają, że udało się zagłębić się 50 razy głębiej w atmosferę WASP-107b dzięki jej „puszystości”.
Odkrycie dwutlenku siarki było niespodzianką, ponieważ wcześniejsze modele nie przewidywały jego obecności na tej egzoplanecie. Symulacje klimatu sugerują, że „puszystość” planety jest kluczem do tworzenia się dwutlenku siarki. Rzadka atmosfera WASP-107b umożliwia głębsze przenikanie promieniowania macierzystej gwiazdy, co wyzwala odpowiednie reakcje chemiczne.
Dodatkowo, odkryto również chmury składające się z krzemionki, głównego składnika zwykłego piasku. Te chmury formują się w sposób podobny do tworzenia się chmur wodnych na Ziemi, gdzie woda paruje i skrapla się pod wpływem wysokiej temperatury. W przypadku atmosfery WASP-107b, piaskowe krople deszczu parują w głębszych, gorących warstwach atmosfery, a powstałe opary krzemionki są transportowane do góry, gdzie kondensują, tworząc chmury.
To rewolucyjne odkrycie Kosmicznego Teleskopu Webba dostarcza nowego światła na formowanie się planet i ich ewolucję, a także rzuca nowe światło na nasz własny Układ Słoneczny. Jest to kolejny krok w poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie, jak powstaje i rozwija się różnorodność planet we wszechświecie.